دیوان حافظ , فال , اشعار کوتاه
دیوان حافظ , فال , اشعار کوتاه

دیوان حافظ , فال , اشعار کوتاه

معروف ترین اشعار

دانلود غزل های حافظ از 1 تا آخر

 امروز ما تصمیم گرفتیم که غزل های حافظ را به صورت صوتی برای دانلود بگذاریم

 

 

 

 دانلود غزل هایحافظ از ۱ تا ۶۰ به صورت صوتی  

 

دانلود

 

دانلود غزل های حافظ از ۶۱ تا ۱۲۰ به صورت صوتی  

 

دانلود 

 

دانلود غزل های حافظ از ۱۲۱ تا ۱۸۰ به صورت صوتی 

  

دانلود  

  

 دانلود غزل های حافظ از ۱۸۱ تا ۲۴۰ به صورت صوتی  

دانلود  

 

دانلود غزل های حافظ از ۲۴۱ تا ۳۰۰ به صورت صوتی   

دانلود  

 

دانلود غزل های حافظ از ۳۰۱ تا ۳۶۰ به صورت صوتی 

 

دانلود 

  

دانلود غزل های حافظ از 361 تا 420 به صورت صوتی 

 

دانلود 

 

دانلود غزل های حافظ از 421 تا آخر به صورت صوتی 

 

دانلود  

 

رمز عبور:hafez-divan12.blogsky.com

 

امیدوارم به خوبی دریافت کنید. 

 

فال حافظ

سلام به همه دوستای گلم



برای گرفتن فال حافظ ابتدا نیت کرده و سپس روی تصویر زیر کلیک نمائید.


انشایی برای پسر های گل دبستانی

مطلبی کوتاه درباره حافظ شیرازی 

 

 خواجه شمس الدین محمد معروف به حافظ شیرازی-شاعر غزل سرای ایران و از بزرگترین شاعران جهان در اوایل قرن هشتم  

 

در شیراز دیده به جهان گشود.او نزد دانشمندان عصر به تحصیل پرداخت و در تفسیر و حکمت و ادبیات عرب سرآمد شد و 

 

قرآن را با ۱۴ روایت (۱۴نوع تلاوت)حفظ نمود.او در سال ۷۹۲ ه.ق در شیراز در گذشت.آرامگاه او در باغ حافظیه شیراز قرار دارد. 

 

امید وارم نظر بدهید.

غزل های زیبای حافظ زنده یاد,اشعار کوتاه

  

غزل های حافظ

 

روزه یک سو شد و عید آمد و دلها برخواست
می ز میخانه به جوش آمد و می باید خواست

توبه ی زهد فروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد
این چه عیبیست بدین بیخردی وین چه خطاست

باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهت فروشی که در او روی و ریاست

ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق
آن که او عالم سر است به این حال گواست

فرض ایزد بگذاریم به کس بد نکنیم
ور بگویند روا نیست بگوییم رواست

چه شود گر من و تو چند قدح باده خودیم
باده از خون زرانست نه از خون شماست

این چه عیبیست کزآن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی عیب کجاست؟
                                              "دیوان حافظ 


گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود

خواهم شدن به میکده گریان و داد خواه
کز دست غم خلاص من آنجا مگر شود

از هر کرانه تیر دعا کرده ام روان
شاید از این میانه یکی کار گر شود

ای جان حدیث ما بر دلدار باز گو
لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود

از کیمیای مهرتو زر گشت روی من
آری به لظف روی شما خاک زر شود

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یارب مباد آن که گدا معتبر شود

بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مقبول طبع مردم صاحب نظر شود

این سرکشی که کنگره ی کاخ وصل راست
سر ها بر آستانه ی او خاک در شود

حافظ چو نافه ی سر زلفش به دست توست
دم در کش ارنه بار صبا را خبر شود

                            " خواجه شمس الدین محمد شیرازی"
                                                حافظ  


 

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن                 منم که دیده نـیـالـــوده ام به بد دیــدن

وفاکنیم و ملامت کشیم و خوش باشیــــم                  که در طریقت ماکافریست رنــجـیـدن

به پیر میکده گفتم که چیـــست راه نجات                  بخواست جام می وگفت عیب پوشیدن

مراد دل ز تماشــای باغ عالــم چــیـست؟                    بدست مردم چشم از رخ تو گل چیـدن

مـبوس جز لب ساقـی و جام می حافـظ

که دست زهد فروشان خطاست بوسیدن

                                                                                                         (حافظ 


 

معاشران گره از زلف یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه اش دراز کنید

حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید

رباب و چنگ به بانگ بلند می گویند
که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید

به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد
گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید


میان عاشق و معشوق فرق بسیار است
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید

نخست موعظه ی پیر صحبت این حرف است
که از مصاحب نا جنس احتراز کنید

هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق
برو نمرده به فتوی من نماز کنید

وگر طلب کند انعامی از شما حافظ
حواله اش به لب یار دلنواز کنید

                                                     حافظ


 

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکتی بنیادم

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم


زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم


یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافروز که از سرو کنی آزادم


شمع بر جمع مشو ور نه بسوزی مارا
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

شهره ی شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم


رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که در بند توام آزادم

                                             
حافظ  

 

 برای دیدن زندگی نامه مرحوم حافظ شیرازی به ادامه مطلب بروید

 

ادامه مطلب ...